10 Ιαν 2009

Περί εγκεφάλων και σύννεφων


Brain-Clouds

Ο ουρανός ήταν καθαρός. Καθόμουν σε μία καρέκλα στη μέση μιας απέραντης πεδιάδας χαμένος μέσα σ' ένα διάχυτο φως. Τότε εμφανίστηκε ένα μικρό σύννεφο. Συνοφρυώθηκα, αν και κατά βάθος χάρηκα γιατί εκείνη η σκιά μου ξανάδωσε ένα σημείο ύπαρξης.




Brain Anatomy

Τα μαθήματα ανατομίας ποτέ δε μου άρεσαν. Ήθελα να κρατήσω τη μαγεία του κορμιού μου και της ίδιας μου της σκέψης. Μετωπιαίος λωβός, προμετωπιαίος λωβός, εγκεφαλικό στέμμα- εκεί έχω το πρόβλημα. Τον τελευταίο καιρό δυσκολεύομαι και να καταπιώ.



Rubic Cube

Είχα ένα φίλο που έλυνε τον κύβο του Rubic σε χρόνο ρεκόρ. Ύστερα μου έλεγε αν θα τα κατάφερνε να τον κάνει να αιωρηθεί. Εγώ του έλεγα πως δεν είναι απαραίτητο, γιατί ο κύβος ήταν πάντα μέσα στο μυαλό μας.


The Pleasure Principle, Rene Magritte

Ζούμε για να τρέφουμε τον εγκέφαλό μας. Του δίνουμε ζάχαρη και μας δίνει απόλαυση. Του δίνουμε τη σκέψη μας και κατασκευάζει θεωρίες. Είναι τόσο δυνατός ώστε στο τέλος παίρνει τον έλεγχο. Του δίνουμε και το κορμί μας. Έχουμε αισθήσεις για να ικανοποιούμε την περιέργειά του, χέρια και πόδια για να πηγαίνουμε εκεί που θα βρει τροφή για να συνεχίσει να ονειρεύεται.


Νίκη της Σαμοθράκης, Μουσείο Λούβρου

Χωρίς εγκέφαλο θα ήμασταν τυφλά, φτερωτά, αρχέγονα σκουλήκια. Χωρίς σώμα το παρελθόν μας δε θα είχε καν υπόσταση.


"Το σύννεφο κατέβηκε και μπήκε στο μυαλό μου..."